Παρακολουθώ με δέος, την Αμερικανική επιχείρηση εξόντωσης του Νο1 τρομοκράτη παγκοσμίως.Του ανθρώπου που ευθύνεται για το θάνατο χιλιάδων συνανθρώπων μας.Παρατηρώ τον τρόπο που ο Αμερικάνικος λαός δέχτηκε την είδηση του θανάτου του, και ταυτόχρονα, την Ελληνική προσσέγγιση του θέματος.
Αμέσως μετά την είδηση του θανάτου του Λάντεν, υπήρξε η αποδοχή.Λίγο αργότερα επήλθε η εξονυχιστική ανάλυση των συνθηκών και αιτιών που οδήγησαν σε αυτή την επιχείρηση και τέλος, η άρνηση του αποτελέσματος.
Πέρα από τα σχόλια των απλών συμπατριωτών μας σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα, που πολλά από αυτά θέλουν τον "νεκρό" να κάνει διακοπές σε κάποιο εξωτικό νησί έχοντας έρθει σε συμφωνία με τους Αμερικάνους, δε λείπουν και τα σχόλια των έγκριτων που αμφισβητούν το προφανές.Είναι νεκρός?Δεν είναι νεκρός?Που πήγαν οι περιβόητες φωτογραφίες?Που πηγε το περιβόητο video?
Έπειτα μου ρχονται στο μυαλό άλλα παραδείγματα που καθιερώνουν και αυτά με κάθε επισημότητα την καχυποψία ως Εθνικό μας Σπορ.
Σ΄αυτή τη χώρα για όλα υπάρχει ένα αλλά, ένα κρυμμένο μυστικό πίσω από κάθε καλό ή κακό.Σ'αυτή τη χώρα τίποτα δεν μπορούμε να δεχτούμε ως αληθινό.Πίσω από τα πάντα, κρύβεται κάτι και πάντα αυτό το κάτι είναι για κακό μας.
Έτσι μας μμάθανε?Έτσι γεννιόμαστε?Έτσι μας αρέσει?Πάντως δε μπορώ να δεχτώ ότι το 100% όλων των συμβαινόντων στην Ελλάδα, έχει προέλθει από μυστικές συμφωνίες, ρουσφέτια, μικροπολιτικές και πολλά άλλα.Σίγουρα υπάρχουν κι αυτά αλλά ένα ποσοστό των πραγμάτων γίνεται όπως προβλέπεται και έτσι είναι είτε το θέλουμε είτε όχι.
Ύστερα από την καταστροφική πορεία που έχει πάρει η Ελλάδα, αντί να γίνουμε όλοι μια γροθιά και να δουλέψουμε με στοικότητα και σεβασμό προκειμένου να κερδίσουμε την Εθνική μας κυριαρχία και να αποτάξουμε το σατανά της ξένης βοήθειας, εναντιωθήκαμε οι μεν στους δε.Οι πολίτες στους πολιτικούς που εμείς οι ίδιοι ψηφίζουμε, οι δημόσιοι υπάλληλοι στους ιδιωτικούς και αντίστροφα κι ας είναι κρυφός πόθος του κάθε Έλληνα να βολευτεί στο δημόσιο, οι πολίτες στους στρατιωτικούς κι ας παρακαλάμε να επέμβει ο στρατός σε κάθε θεομηνία που η πολιτεία αδυνατεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση και παέι λέγοντας.
Γίναμε?Είμασταν?Γεννηθήκαμε καχύποπτοι.Κακύποπτοι ως προς όλους και αυτή η καχυποψία είναι το θεμέλιο της απώλειας της Εθνικής μας κυριαρχίας.Πως θα μας σεβαστούν οι Ξένοι "κατακτητές" όταν οι μισοί Έλληνες είναι εναντίον των άλλων μισών?Πώς θα μας θεωρήσουν σοβαρή χώρα όταν οι μισοί Έλληνες βγάζουν στη φόρα τα άπλυτα των άλλων μισών και τούμπαλιν.Πώς θα ανακτήσουμε το χαμένο μας κύρος όταν οι ίδιοι οι Έλληνες που αμφισβητούμε τους πάντες και τα πάντα, όταν βρισκόμαστε στο εξωτερικό μιλάμε για μια διαλυμένη χώρα με διαλυμένα τα πάντα, ενώ στη χώρα μας μόνοι μας φροντίζουμε να διαλύουμε τα πάντα.
Δεν ξέρω αν πρόκειται για ασθένεια των καιρών που ζούμε αλλά σίγουρα πρέπει και επιβάλλεται να ανακαλύψουμε το φάρμακο, τη γιατρειά, άμεσα.Πρέπει να ξεπεράσουμε ρον καχύποπτο εαυτό μας, να αλλάξουμε νοοτροπία και να προχωρήσουμε μπροστά.Αν θέλουμε να σώσουμε τη χώρα μας πρέπει να σοβαρευτούμε και η σοβαρότητα είναι διαφορετική από τη σοβαροφάνεια.Αν θέλουμε να μας σέβονται πρέπει να σεβόμαστε και να συμβιβαζόμαστε που και που με τα γενόμενα.Αν θέλουμε να αλλάξουμε, μπορούμε, φτάνει να μη θεωρήσουμε ότι πίσω από αυτή την αλλάγή υπάρχει πάλι κάτι κακό.
Με τιμή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου